اخلاق ایمانی ، توصیه ای از امام باقر(ع)
شهات امام محمد باقر(ع) را به همه عزیزان تسلیت می گویم . امامی که پایه گذار مکتب علمی
تشیع محسوب می شود . عمده احادیثی که در اختیار ماست از امام باقر و امام صادق(علیهما السلام)
روایات شده است . سخنانی که با اندکی تأمل می توان ریشه و مبدأ لدنی آنها را فهمید.
از جمله ی این روایات قابل تأمل ، سخنی است که در آن امام باقر (ع) معیار اخلاق برخواسته از ایمان را به
ما معرفی می کند :
.
«ثَلاثَةٌ مِنْ مَکارِمِ الدُّنْیا وَ الاْخِرَةِ: أَنْ تَعْفُوَ عَمَّنْ ظَلَمَکَ، وَ تَصِلَ مَنْ قَطَعَکَ، وَ تَحْلُمَ إِذا جُهِلَ عَلَیْکَ.»:
سه چیز از مکارم دنیا و آخرت است:
1- گذشت کنى از کسى که به تو ستم کرده است،
2-بپیوندى به کسى که از تو بریده است
3- و بردبارى ورزى در وقتى که با تو به نادانى برخورد شود.
.
چنانکه در این حدیث می بینیم امام (ع) در قبال برخی رفتارهای نا مطلوب عکس العمل هایی را به ما
توصیه می کند که نوعاً برای ما نامأنوس است . چه اینکه در این گونه مواقع واکنش معمول اکثر انسانها
مقابله به مانند آنهاست . اما پیداست که این روش ، روشی ایمانی نیست . بلکه روشی نفسانی است .
زیبنده شدن به ایمان و دینداری فقط رعایت وجوه عبادی آن نیست بلکه اجابت همه لوازم ایمان ضروری
است . و از جمله این لوازم ، اخلاق ایمانی است
.